^#smrgSAHAF Yarı Kalan İtiraf - 1940

1913'te idi, onbeş yaşıma yeni girmiştim, annem beni liseye kaydettirdi, babam buna şiddetle muarızdı; fakat enerji tavrına rağmen iradede zaif olan babam, daima, sonunda boyun eğiyor, ve sadece, ardı arkası kesilmiyen muhtelif neviden tenkidlerle hezimetinin intikamını almakla iktifa ediyordu.”Düşünce aykırılık”larımın ve daha sonra, tavrı hareket aykırılıklarımın mesuli, ona göre bu lise terbiyesi idi.

Annemden bana bir nevi çalışma zevki, benimle birlikte çalışmakla bilgisini arttırdığı hissini vererek, bende teşvik ettiği vazifemde tabii bir sebatle devam mirak kaldı. Liseden döndüğümde vazifelerimi yapmama yardım ediyor, derslerimi benimle birlikte öğreniyordu, ben de ona sınıfta öğrendiklerimin hepsini anlatıyordum; başkalarının şehirdeki gezintilerinde bütün görüp işittiklerini hikaye ettikleri gibi. (Kitaptan)