^#smrgSAHAF OSMANLICA: Damga -

“Çocukluğumun en eski hatırası bir ağustos şenliği gecesidir. Bu hatıra, görülen şeylerden ziyade, vaktiyle dinlenmiş bir masalın hayalde bıraktığı izlere benzer: Bu dünyadan başka bir alemde ucu bucağı olmayan bir bahçe... Ağaçlarında renkli fenerler yanıyor... Bembeyaz, ince ince yollar... Uğultulu bir mahşer kalabalığı.. Yer yer çarkıfelekler yıldızlanıyor, havai fişekler uçuyor... Yalnız karanlık ve aydınlıktan ibaret bir vehim dünyası...”