^#smrgSAHAF Kem Gözlere Anadolu -

Elif Şafak'ın öyküleri, mitolojinin, masalın ve tarihin içeriğinin, halkın günlük yaşamı içindeki özdeşliği üzerine kurulmuştur. Bu büyülü bileşim, daha ilk adımda, öykülerin adında kendini duyurur: Mezopotamya Sarısı, Yedi Damla Diyar-ı Bekr, Topal Kartallara Tarihsiz Avcılar...

Denilebilir ki bu öyküler, olup bitenin henüz bu anlama ve anlatma biçimlerinden birine girmeden önceki hallerini, hareketin bütün canlılığını ve karmaşasını henüz üzerlerinde taşıdıkları ilk anı yakalama heyecanıdır. Nesnenin henüz imgesini salıvermediği, her birinin diğeri yerine aynı gerçekliği aynı etkiyle kalabalığın içinde dolaştırdığı ilk an…

Elif Şafak, yaşanmış olan her şey, yalnızca şiir aracılığıyla paylaşılabilir bir değer düzeye bunlara, özellikle vurgulanmış bir kadın kimliğiyle katılır, orada, dün, bugün ve yarın arasında "şimdi" için kurtulmuş bir bağıntı arar, bulur ve değiştirmek için herkesi çağırır.