^#smrgSAHAF Kayboluş Şiirleri -

bir kovan üstümüzde ve gece yarıları,
gökyüzüne hep birden sonyazlar üşüşürken;
ah, gençtin o zamanlar, o kızıl arıları
görürdün, uğultuyla, kalabalık, gelirken;
bir ürkü gibi durur, bakar, üşürdün ve hep sarı,
mavi... o bildik türküden ağan samanyolları...
sahi, ne nerde başlar, unuttum, neyi? bir de...
ah, sen de unutuldun ve yoksun hiçbir dilde...