Geleceğe güvenen 20. Yüzyılın Ütopyacılığı, artık bir gelecek imgelemi bile olmayan 21. Yüzyılda terse dönerek Distopyacılığına nasıl dönüştü? İşte Franco “Bifo” Berardi'nin Gelecekten Sonra kitabının temel izleği bu. Terse dönüş, her şeyden önce emeğin toplumsal ve politik bileşiminde paradigmatik bir değişime yol açar. Kapitalist değer birikim sürecinin tahakkümü altında doğanın artık hiçbir şekilde geri döndürülemez yıkımının yanında, emeğin duyumsama ve kolektif eyleme kudreti de yıkıma uğratılmış durumdadır. Endüstriyel üretim, gelecek imgelemi olan bir emekçi sınıfın üretken enerjisinin zamansal ve mekânsal belirlenimle fabrika hapishanesinde sömürülmesini ifade ederken, endüstri sonrası üretim, gelecek imgelemi yaralanmış enformasyon emeğinin (kognitaryanın) üretken enerjisinin siberzaman ve siberuzam hapishanesinde sömürülmesini ifade eder. Berardi, Seatle'de başlayıp, 2000'lerden bu yana emeğin protestolarını ve eylemlerini bu eksende okumaya ve anlamaya girişiyor. Yalnızca geçmişinden değil geleceğinden de koparılarak, borçlandırılarak, duyumsama yetisi köreltilerek ve kapitalist değer üretici enformasyon akışlarına tabi kılınarak kolektif bir patalojiye sürüklenen emekçi sınıfın, yıkıcı ve kurucu otonomlaşma kudretinin kolektif zeminini araştırıyor.
Yazar hakkında
1948 yılında İtalya'nın Bolonya kentinde doğan Franco “Bifo” Berardi, İtalyan Otonomist gelenekten gelen Marksist bir kuramcı ve eylemcidir. Çok genç yaşta İtalyan Komünist Partisi'ne katılır ve çok geçmeden hizipçilik nedeniyle partiden ihraç edilir. 1968 olaylarında Bolonya Üniversitesi'nde estetik bölümünde öğrencidir. Otonomist hareketle bu yıllarda tanışır ve hareketin içinde çalışmaya başlar. İtalya'da ilk özgür özel radyo olan ve otonom gençlik hareketinin sesi haline gelen Radyo Alice'nin kurucu kadrosunda yer alır ve radyoda aktif olarak çalışır. Otonomcu harekete yönelik devlet baskısı, tutuklamalar ve gözaltı nedeniyle hareketin pek çok kadrosu gibi Fransa'ya gider. Orada Félix Guattari ile birlikte şizoanaliz alanında çalışır. Yıllar boyunca, Semiotexte, Chimerees, Metropoli, Musica, Mutazione Ciberpunk, Cibernauti ve Félix gibi pek çok derginin kuruculuğunu ve editörlüğünü yapar. Halen Derive Approdi dergisinde çalışmakta ve Milano'daki Academia di Breria'da ders vermektedir.
Çalışmalarında endüstri sonrası toplumda medyanın ve enformasyon teknolojilerinin rolü üzerine yoğunlaşır. Özellikle kapitalist birikim mantığının çelişkili doğasının değiştiğini, bununla birlikte endüstri toplumunun devrimci öznesi olarak görülen işçi sınıfının yerine enformasyon işçilerinin, kendi ifadesiyle “kognitarya”nın geçtiğini iddia eder. Bu iddiadan yola çıkarak, geleneksel Marksist ve sosyalist anlayışları temel alan örgütlenme biçimlerinin artık günümüzde geçerliliğini yitirdiğini ve yeni bir emek öznelliği geliştirmek gerektiğini söyler. Başlıca eserleri arasında The Soul at Work, From Alienation to Autonomy (Ruh İşbaşında, Metis Yayınları, 2012); After the Future (Gelecekten Sonra, Otonom Yayıncılık, 2014), Precarious Rhapsody (2009) sayılabilir.
