^{#smrgKİTABEVİ}Behcetü'l-Hadâik Fî Mev'izati'l-Halâik -

H. 703/ M. 1303 tarihli istinsah (yazılış) kaydıyla Eski Türkçe yazı dilinin etkisi altında gelişerek bir yazı dili hâline gelmeye başlayan Oğuz Lehçesinin ilk eserlerinden kabul edilen ve Mustafa CANPOLAT tarafından yayıma hazırlanan Behcetü'l-Hadâik fî Mev‘izati'l-Halâik, Türk Dil Kurumunun 1279. yayını olarak okurla buluştu. Behcetü'l-Hadâik'te İslam dininin affediciliği, hoşgörüsü, her ne olursa olsun Allah'tan ümidi kesmemek gerektiği fikri kuvvetli bir şekilde vurgulanmaktadır.

İlmin değeri, gerçek âlimlerle sahtelerini birbirinden ayırmak gerektiği çeşitli vesilelerle eserde belirtilmektedir. Behcetü'l-Hadâik, mensur olarak kaleme alınmış olmasının yanı sıra manzum parçaları da içeren bir eserdir. Eser; “Ön Söz”, “Giriş”, “Sonuç”, “Kaynaklar”, “Dizin” ve “Tıpkıbasım” bölümlerlerinden meydana gelmekte