^#smrgSAHAF Ah ! -

Sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın
Uzatırım saçları, tırnakları, anıları
Beklesem büyür müsün sen çocuk?
Irmaklar genişliyor, dallanıp budaklanıyor ağaç...

Sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın
Gizime bir ilmek daha atarım ben
Böylece bir kakül iner o çıplak alına
Alın o ki saçtan karışmaz zerresi
Kırışır seni beklemekle geçen zaman
Belki hiç gelmezsin!