^#smrgSAHAF Yalnızlar -

Tekrar doğruldu yerinden. Sessizce yataktan çıktı, ayaklarına papyonlu terliklerini geçirdi, yere düşen geceliğini omzuna attı, pencereye doğru yürüdü. Hava soğuktu, soluğu camı buğulandırıyordu. Eliyle camı sildi. Dışarda ışık yoktu. Ay bile yoktu. Tek tük yıldızlar. Yağmur kesilmişti demek. Ötede, iki katlı, Abdülhamit döneminden kalma taş yapı hükümet konağının önünde gezinen bir ışık. (Kitap'tan)