^#smrgSAHAF Üç Kalas İki İnsan Bir Heves = Avec la Traduction complete “Trois Planches, Deux Personnes, Une Passion” -

Bu mektubu senin çok sevdiğin Çengelköy'deki yalımdan, seni görmemiş gençler için yazıyorum. Sen tevazuyu seven ve her defa da bunun tokatını yemiş ve icabında tiyatrodan ödün vermeyerek “şapkanı alıp çekip gitmiştin”. Alçakgönüllülüğün ve o nispette Dev'liğini çocuklara yazma gereğini duydum. Sahneye koyduğun onca oyunun yanında komple bir sahne adamlığın dillerde hala dolaşır durur. (Acar Başkurt'un Muhsin Ertuğrul'a Yazdığı Mektuptan)

Tanrı rahmet eyleye... Galatasaray Liseli Haldun Taner ağabey, Fasulyacıyan'ı "Teatro dedi'in nedir ki? İki kalas, bir hevez... " diye konuşturmuştu. İspanyol ozan Lope De Vega'dandır bu sözler aslında; ne güzel, ne hoş demiş, ama eksik söylemiş, aslı "üç kalas, iki insan, bir heves"tir. Efendim, burada "üç kalas" bir bütün olarak tiyatroyu, bana göre tiyatroda dekoru, sana göre rejiyi, bir başkasına baleyi ifade eder, o büyülü evi anlatır. "İki insan" seyirciyi, izlemeye gelenleri; "bir heves" de benim gibi tiyatroya gönül vermişleri, hevesli olanları tanımlar. Esasta bu açıklamanın, kitabın (yazarın aynı adı taşıyan ve mesleğinin güzelliğini içeren dokümanter kitabının) başında yer alması gerekliydi. Olmadı... Ben, "Arif olan anlasın" diyerek sustum... Zaten ne geliyorsa başımıza susmaktan geliyor, bu adamsendecilikten... Söz, "cilik"le sona ererse maalesef sulanır konu, cılk olur. (Misal, balıkçılık... ) Galatasaray Lisesi oyunlarında oyuncu oldum, sahneye çıktım. Bu uğurda 4 yıl uzatmalı bitirdim liseyi. O zamanlar Amerika'dan dönmüş Haldun Dormen'in Cep Tiyatrosu'nda makyajcı (oyuncuları tipleyen) oldum. Broşürde "makyaj - Acar Başkut" diye adım geçer. Çetin Altan ağabeyin, "Ne yaparsan, ne edersen, diyetini ödersin bu dünyada!" anlamına gelen şiirsel bir makalesi vardır; "Kimi önce gider, kimi sonra... Yağmurda gezmesini seviyorsan, ıslanıp sıçana dönerek ödeyeceksin karşılığını... " der. Eh, ne yapalım, ben de tiyatro aşkından dört yılımı severek verdim... Helalü hoş olsun! Bir de baktım Almanya'dayım. İşin garip yanı, tek bir kelime Almanca bilmiyorum. Yanımda Muhsin Ertuğrul Bey tarafından hocama yazılmış bir tavsiye mektubu, Haldun Dormen'den aldığım güzel bir bonservis, rahmetli anamın hayır duası ve babam Cevat Fehmi Başkut'un ismi (o devirde, Cumhuriyet gazetesi yazı işleri müdürlüğünün yanı sıra, Gazeteciler Cemiyeti başkanı, Türk Tiyatro Yazarları Derneği başkanı, uluslararası PEN yazarlar derneğinin Türkiye temsilcisi idi) ... O sıralar, İstanbul'da Atatürk Kültür Merkezi'nde inşaatın kabası da bitmek üzereydi...