^{#smrgKİTABEVİ} Türk Dış Politikası: İslam, Milliyetçilik ve Küreselleşme -

“Mevcut hiçbir kitaba benzemeyen bir şekilde Kösebalaban'ın Türk Dış Politikası eseri Türkiye gibi yükselen bir gücün global tavrına şekil veren ideoloji, tarih ve kimlik arasındaki etkileşimi mahir biçimde açıklıyor. Türkiye'nin yükselen Kemalizm-sonrası dış politikasının karmaşık yolunda bir rehber olması açısından çok güvenilir bir kaynak.”

- Peter Mandaville, George Mason Üniversitesi

“Kösebalaban, ideoloji ve kimliği de tartışmaya sokarak Türk dış politikasının geçmişini ve bugününü anlamamızı sağlayan canlı bir perspektif sunuyor ve Türk dış politikasını jeo-politikanın ve reel-politikanın hakimiyetinden kurtarıyor. “İçerisi” ile “dışarısı” arasındaki açığı kapatan bu kitap, küreselleşme bağlamında Türkiye'nin dış ilişkilerinin kapsamlı bir resmini görmemizi sağlıyor.”

- İhsan Dağı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi

“Bu kitap Türk dış politikasına; onun kaynakları, özellikleri, başarıları ve karşılaştığı güçlükler konusunda yaptığı derin analizlerle, ihtiyaç duyduğumuz başka bir açıdan bakmamızı sağlıyor ve bunu dış politikayı sâdece uluslararası mücadelelerin değil demokrasi ve kimlik için yapılan ulusal mücadelelerin de kesişme noktasına koyarak başarıyor. Türk dış politikasının yönü ve amacının yeni bir önem kazandığı bir zamanda Kösebalaban'ın kitabı, diğer akademik kitapların, Türkiye'nin dış politikasında büyük değişimlere sebep olan iç çatışmalara ve ideoloji, güç, kimlik, din ve militarizmle ilgili tartışmalara ne kadar az odaklandığını göstermesi açısından önemli bir hatırlatma yapan, tam zamanında yazılmış bir eser. Türk Dış Politikası, akademisyenler, araştırmacılar, öğrenciler, siyasî stratejistler, politikacılar ve Türkiye'nin dış politika sürecinin akademik değerlendirmesinde iç dinamiklerinin gerektiği gibi çalışılmadığı, göz ardı edildiği veya bunlara gereken önemin verilmediğini düşünen herkes için mutlaka okunması gereken bir kitaptır.”

- Ümit Cizre, İstanbul Şehir Üniversitesi

Türkiye'nin dış politikasına yön veren sebepler, çoğunlukla başlıca dört ideolojik grup arasındaki ideolojik kavgada bulunabilir: Seküler milliyetçilik, İslamî milliyetçilik, seküler liberalizm ve İslamî liberalizm. Kitap, bu ideolojik savaşın Osmanlı'daki köklerini keşfederken Cumhuriyet tarihinin farklı dönemlerinde rakip kimlik gruplarının dış politikayı şekillendirmek için nasıl mücadele ettiklerini anlatarak ilerliyor. Siyasî partilerin yükselişlerini ve düşüşlerini; bu ideolojik pozisyonları temsil eden hareketleriyle onların dış politikayı kendi değerleri ve ilgi alanlarıyla aynı doğrultuda olacak şekilde değiştirme ve kullanma mücadelelerinin izini sürüyor. Adalet ve Kalkınma Partisi dönemindeki dış politikanın durumunun tartışılmasına ise özellikle odaklanılıyor.