^#smrgSAHAF Tonio Kröger -

İki dünya arasındayım. Her ikisinde de rahat edemiyorum. Bu yüzden işim zor. Siz sanatçılar benim bir burjuva olduğumu söylüyorunuz, burjuvalarsa beni tutuklamaya kalkıştı... Hangisi beni daha çok incitti bilemiyorum. Burjuvalar aptal; ama güzelliğin hayranlığı olan sizler, benim ağırkanlı olduğumu, özlemlerim olmadığını söyleyenler, hiçbir özlemin sıradanlığın, hazlarından daha tatlı ve dokunaklı olmadığını savunan bir sanatçılık anlayışı da olduğunu unutmamalısınız; hem kökeni ve kaderi itibarıyla öylesine derin ki bu sanatçılık anlayışı... Tonio Kröger, Thomas Mann'ın diğer uzun anlatıları Venedik'te Ölüm, Tristan ve Mario ve Sihirbaz gibi, sanatçı ile dışarıda, 'orada' duran dünyanın yüzleşmesini konu edinir; Tonio, içten içe, sanatın, 'insanlık dışı, insana rağmen' yapılan bir iş olduğunu düşünür. Onun, 'hayatı sanatın gölgesiyle lekelenmiş' çocukluk arkadaşı sarışın Hans Hansen'e ve Hans Hansen'in temsil ettiği her şeye duyduğu özlem, hatta aşk, bu küçük ve güzel 'novella'nın eksenini oluşturur.