^{#smrgKİTABEVİ} Sahicilik Jargonu: Alman İdeolojisi Üzerine 1962-1964 -

Bir polemik kitabı Sahicilik Jargonu. Adorno burada başta Heidegger olmak üzere Jaspers Buber gibi Alman varoluşçularının başvurdukları dili bu düşünürlerin düşüncesini bulandıran jargorfu hedef alıyor. Varoluşçuluğun başvurduğu bu jargonun tam da sahicileştirme iddiasında olduğu anlam ve özgürlük çağrılarını tahrip ettiğini söylüyor. Adorno'ya göre bu dil özgürlük meselesini ele alma iddiasında bulunduğu halde kapitalizmin tam kalbinde yatan özgürlüksüzlüğü ortaya çıkarmayı hiçbir şekilde başaramıyor tam tersine görmezden geliyor. Tıpkı kültür endüstrisinin yaptığı gibi ama bu kez tam da bu endüstriye mesafeli durduğunu düşünen insanlarda ucuz bir iyimserliği toplumsal eylemsizliği ve lafta kalan bir bireyselleşmeyi besliyor. Jargon yüceliğin insanları hizaya getirme amacının hizmetine sokulmasının yani katmerli bir hakikatsizliğin Almanya'nın son dönemlerine uygun biçimiyse diyor Adorno onun olumsuzlanmasın da pozitif formülasyonlara direnen bir hakikat keşfedilebilir. Heidegger düşüncesinin günümüzde ülkesinin sınırlarını çok aşan bir nüfuza sahip olduğu düşünüldüğünde önemi ve aciliyeti daha da artan bir kitap bu. Üstelik gerçek eleştirel düşünce ile sürekli özgürlükten dem vururken aslında yeni muhafazakarlık biçimlerini yeni hizaya sokma yollarını meşrulaştıran sahicilik otantiklik peşindeki düşünce arasındaki mücadele günümüzde de şiddetlenerek sürüyor.