^{#smrgKİTABEVİ} Parma Manastırı -

Parma Manastırı romantizm ve gençlik heyecanını siyasi entrikalarla harmanlayan bir çılgınlık ve cesaret hikâyesi. - Stendhal

Stendhal'in iki aydan kısa bir süre içinde yazdığı ve Balzac'ın çağın en müthiş Fransız romanı olarak nitelediği Parma Manastırı, aristokrat del Dongo ailesinin ikinci oğlu Fabrizio'nun hikâyesini anlatır. Avusturya adına casusluk eden aşırı muhafazakâr meşru babasından çok Napoléon için savaşan Fransız gayri meşru babasına çekmiş bir çocuk olarak: dik başlı, naif, idealist bir gençtir Fabrizio. Bir yandan da kadınları etkileyen bir yakışıklılığa sahiptir. Hiçbir hazırlığı olmadığı halde, Waterloo Savaşı'nın ortasına atar kendini. Yenilginin ardından İtalya'ya döner. Stendhal'in en önemli eserleri arasında gösterilen Parma Manastırı'nın başkahramanının önce hapishanade, sonra manastırda sıkışan, aşk hikâyeleriyle, saray entrikalarıyla dolu yolculuğu böyle başlar.

“Stendhal bana savaşı anlamayı öğretti. Parma Manastırı'nda Waterloo Savaşı'nı defalarca okumalısınız.” - Tolstoy

“Parma Manastırı sahip olduğumuz en güzel romanlardan bir tanesi.” - Henry James

YAZAR Marie - Henri Beyle Stendhal 23 Ocak 1783'te Fransa'nın Grenoble şehrinde doğdu. Yedi yaşındayken annesini kaybedince babası ve halasıyla yaşamaya başladı. École Centrale'in matematik bölümünden birincilikle mezun olduktan sonra kuzeninin yardımıyla Harbiye Bakanlığı'nda göreve başladı. Asteğmen olarak İtalya'ya gitti. Askerliğe ısınamayıp bir süre Paris'te başıboş bir hayat yaşadı. Daha sonra Marsilya'da tacirlik, ithalat gibi işlerle meşgul oldu. Marsilya'dan sonra Paris'e dönüp levazım dairesinde işe başladı. Napoléon'un zafer alayıyla Berlin'e gitti. 1810 yılında sürveyanlığa yükselerek saraya takdim edildi. Polonya, Floransa, Roma, Napoli'yi gezdi. Napoléon'un Büyük Ordusu'yla Moskova'ya gitti. Moskova'nın yanışı ve Büyük Ordu'nun çekilişinden çok etkilendi. Bautzen Savaşları'na katıldı. 1830'da Trieste'ye, 1831'de Roma'nın kuzeyindeki Civitaveccia'ya konsolos tayin edildi. 1834'te Légion d'honneur nişanına layık görüldü. Bir yandan görevi gereği Avrupa'da dolaşırken, bir yandan da edebiyatla ilgilenmeye devam etti. 1815'te Vies de Haydn, de Mozart et de Métastase'ı (Haydn, Mozart ve Metastasio'nun Hayatları) yazdı.

Stendhal mahlasını kullandığı ilk kitabı olan Rome, Naples et Florence'ı (Roma, Napoli ve Floransa) 1817'de yayımladı. Napoléon'un hayatını yazmaya başladı. 1819'da babasının ölümünden sonra Grenoble'a dönerek burada karşılıksız aşkı Mathilde Dembowski'ye ithaf ettiği Aşka Dair'i yazdı. 1823'te Romantik akımın ilkelerini ilan eden ve daha sonra Racine et Shakespeare (Racine ve Shakespeare) adıyla birleşecek olan iki eserden ilkini kaleme aldı. Vie de Rossini'yi (Rossini'nin Hayatı) yayımladı. 1827'de ilk romanı olan Restorasyon dönemi hikâyesi Armance'ı yayımladı. 1829'da İtalya'daki tecrübelerini aktardığı Roma'da Gezintiler kitabını yazdı. Ekim ayında Kırmızı ve Siyah'ı yazmaya başladı. Kırmızı ve Siyah 1831 tarihini taşısa da aslında 1830'da yayımlandı. 1834'de yarıda bırakacağı Lucien Leuwen'i yazmaya başladı.

Kendi hayat macerasını anlatan Henry Brulard'ın Yaşamı'nı yazmaya başladı, fakat tamamlamadı. 1836'da Mémoires d'un touriste (Bir Turistin Hatıraları) adını taşıyan seyahat kitabını yayımladı. Le rose et le vert (Pembe ve Yeşil) adında tamamlayamayacağı bir romana başladı. 1838'de Parma Dükü Alexandre Farnèse'in gençlik hayatından esinlenerek roman haline getirdiği Parma Manastırı'nı yazdı. 1839'da Lamiel adlı romanı yazmaya başladı ancak bitiremedi. 1841 yılında sağlığı bozulmaya başladı. 22 Mart 1842'de felç geçirdikten bir gün sonra hayatını kaybetti.