^#smrgSAHAF Ordu ve Politika -

Demokrasi; bir yaşam biçimi olarak, onu seçenlerin gerekli her bedeli ödemesiyle kurulan, yerleşen ve gelişen bir toplumsal gerçektir. Bireysel, kitlesel ya da sınıfsal çıkarların faturasını ödetecek arayışlar, ister istemez kişisel güvence bekler. Böyle bîr destek yoktur. Olmamıştır... Olmayacaktır... Olmamalıdır... Türkiye demokrasisi, hiç bir dış ya da iç odağın etkisi, katkısı ya da bağışına gereksinim duymadan, sadece toplumumuzun hakkı, yaraşırlığı ve istenci sonucunda var olabildiğinde değer ve anlam taşır.

Böyle bir demokratik yapının ana özelliği, toplumsal çıkarlar adına "tabular" ya da "dokunulmazlıklar" tanımamasıdır. Bütün güç dengelerinin incelenmesi, bilim ve demokratik kuralların eleğinden geçirilmesi yadırganmaz. Toplumsal ilişkiler yumağında, etkin ya da edilgin, kurum, kuruluş ve hatta kişilerin gerçek yerlerine oturtulması, demokratik tartışma alanı içinde, gerçek değerinin anlaşılmasını sağlar. Gerçek değer ise ağırlığın ve gücün niteliğini ortaya çıkararak bulunabilir. Saklayarak, çekinerek, sakınarak ya da kendi geleceğinin hevesine kapılarak değil...

Hiç kuşkusuz, "ordu" Türklerin toplumsal yaşamında, hem vazgeçilmez, hem çok etkin bir "kurumdur." Politika yumağının çaynaşık ilişkileri için, nedir, nasıldır, ne olmalı ya da olmamalıdır, sorularına aranacak yanıt darbe olasılıklarında, kendini kollama kurnazlığından değil, gerçeği araştırma saflığından kaynaklanmalıdır.

Ancak o zaman, dünü, ilişkiler yumağındaki açık ipuçları, yapısı, özelliği, niteliği ve göreviyle sorumluluğu konusunda gerçeğe yakın bulgular elde edilebilir. Soyut dokunulmazlık "tabularını" olduğu gibi kabul etmek yerine, somut demokratik güç dengelerini kim tartışmak istemez?

Öyleyse buyrun!.. (Sunuş'tan)