^#smrgSAHAF Leyla ile Mecnun -

Bildiğimiz kadarı ile, Fuzûlî'nin eserine bağlı kalarak nesir şeklinde Leylâ İle Mecnûn hikâyesini kaleme alan ilk yazar Süleyman Tevfik'tir. Süleyman Tevfik (1861-1939), Mabeyn-i Hümâyun katiplerinden Zorluzâde Hacı Hüsnü Efendinin oğludur. İyi bir tahsil görmüş, Arapça, Farsça, Fransızca ve İtalyanca öğrenmiş ve 1881 yılında Antep'te Fransızca öğretmem olarak göreve başlamıştır. Halide Nusret Zorlutuna'nın amcası olan Süleyman Tevfik daha sonra Halep ve Selanik'te memuriyetlerde bulunmuştur. O, 1897 Türk-Yunan savaşına Sabah gazetesi muhabiri olarak katılmıştır. 1906 yılında Meclis-i Kebir-i Maârif azası olan Süleyman Tevfik Cumhuriyet döneminde Özzorluoğlu soyadını aldı; pek çok gazete ve derginin yönetimini üstlendi. Bildiği yabancı diller sayesinde Arapça, Fransızca ve Farsçadan tercümeler yaptı. Velud bir yazar olan Süleyman Tevfik' in millî eserlerimize yönelik çalışmaları da bulunmaktadır. Bunlar arasında Yunus Emre Divanı (Kültür Basımevi, İstanbul 1937) ve Leylâ île Mecnûn adlı eserler önde gelen çalışmalarıdır.

Süleyman Tevfik'in diğer bir yönü masal kitapları ile halk hikâyeleri yazmış olmasıdır. Ayrıca bizzat içinde bir gazeteci olarak bulunduğu Türk-Yunan muharebesi ile ilgili müşâhedâtını Devlet-i Aliye-i Osmaniye ve Yunan Muharebesi (Abdullah Zühdi ile, İstanbul 1897) adı ile yazmıştır. Bu muhabirliğin ve harpte bulunmanın bir verimi olarak görüp rastladıklarını da; Teselya'da Bir Cevelân ve Dört Aylık Seyahatim adı altında 1898 yılında ayrı bir kitap hâlinde yayınlamıştır.

Hemen her konuda eser veren yazarın yüz civarında eseri bulunmaktadır. Bunlar arasında çocuk edebiyatını ilgilendiren eserleri de vardır.

Süleyman Tevfik Leylâ İle Mecnûn adlı eserini 1327/1909 yılında eski harflerle yayınlamıştır. 144 sayfayı bulan eserde konu Fuzûlî'nin, ancak anlatım orijinal olarak Süleyman Tevfik'indir. Süleyman Tevfik'in dili kısmen servet-i Fünûn yazarlarının dilini andırır. Yazarın dili ağır da olsa, hikâyenin konusu bu ağırlığı anlama yönü ile bastırır. Yazar pek çok yerde, özellikle şahıslar birbirleri ile karşılaştıkları zaman, sözü Fuzûlî'ye bırakır. Böylece Fuzûlî şiirleri ile ortaya çıkar. Ancak Süleyman Tevfik bu şiirleri bazen aynen aldığı gibi kimi zaman da kelimelerini değiştirir. -Prof. Dr. Kemal YAVUZ (Önsözden)