Burke kültür tarihinin Jacob Burckhardt ve Johan Huizinga'nın adlarıyla çağrıştırılan “klasik” dönemini ve Frederick Antal'dan Edward Thompson'a kadar, buna karşı çıkan Marxist tepkiyi tartışmakla başlıyor. Sonra, çoğu kere “Yeni Kültür Tarihi” diye adlandırılan yeni kuşağın çalışmaları üstünde odaklanarak, kültür tarihinin yakın zamanlardaki yükselişinin haritasını çıkarıyor. Kültür tarihini kendi kültürel bağlamına yerleştirirken, tarihsel düşünme ve yazıma yeni yaklaşımlarla, feminizmin ortaya çıkışı, sömürgecilik-sonrası incelemeleri ve içinde kültür fikrinin gitgide daha büyük bir rol oynadığı gündelik söylem arasındaki bağlantılara dikkati çekiyor.
Kültür Tarihi kültür, antropoloji ve edebiyat incelemeleri için olduğu kadar bütün tarih öğrencileri için de temel bir ders kitabıdır.
Düşünce Tarihinde bir “kitaplar” – bir de “kitaplar” hakkında yazılmış kitaplar vardır. Bu ikinci tür kitaplar, ancak asıl “kitaplar”ın okunmasına yardımcı olarak anlam ve önem taşırlar, ama onların yerine konulmamalı – yalnız bunların okunmasıyla yetinilmemelidir. Burke'ün bu değerli çalışması, sözünü ettiğim ikinci türdendir; onun yol göstericiliğiyle, değindiği metinler okunup incelenmelidir.
Burke kültür tarihinin Jacob Burckhardt ve Johan Huizinga'nın adlarıyla çağrıştırılan “klasik” dönemini ve Frederick Antal'dan Edward Thompson'a kadar, buna karşı çıkan Marxist tepkiyi tartışmakla başlıyor. Sonra, çoğu kere “Yeni Kültür Tarihi” diye adlandırılan yeni kuşağın çalışmaları üstünde odaklanarak, kültür tarihinin yakın zamanlardaki yükselişinin haritasını çıkarıyor. Kültür tarihini kendi kültürel bağlamına yerleştirirken, tarihsel düşünme ve yazıma yeni yaklaşımlarla, feminizmin ortaya çıkışı, sömürgecilik-sonrası incelemeleri ve içinde kültür fikrinin gitgide daha büyük bir rol oynadığı gündelik söylem arasındaki bağlantılara dikkati çekiyor.
Kültür Tarihi kültür, antropoloji ve edebiyat incelemeleri için olduğu kadar bütün tarih öğrencileri için de temel bir ders kitabıdır.
Düşünce Tarihinde bir “kitaplar” – bir de “kitaplar” hakkında yazılmış kitaplar vardır. Bu ikinci tür kitaplar, ancak asıl “kitaplar”ın okunmasına yardımcı olarak anlam ve önem taşırlar, ama onların yerine konulmamalı – yalnız bunların okunmasıyla yetinilmemelidir. Burke'ün bu değerli çalışması, sözünü ettiğim ikinci türdendir; onun yol göstericiliğiyle, değindiği metinler okunup incelenmelidir.
