^{#smrgKİTABEVİ} Kırılma Noktası -

“Yavaşça yataktan çıkıp karanlıkta dolaba doğru yürüdüm. El yordamıyla kutuya ulaşıp Kerime Nadirlerin üzerinde yatan defteri aldım. Onu tutarken avuçlarım yanıyordu. Günlükle son buluşmamızdı. Artık vedalaşma zamanımız gelmişti. Kapının aralığından, ayaklarımın ucunda, banyoya doğru süzüldüm. Lavabonun yanındaki kazanın alt kapağını açıp suyu ısıtmak için odun yakılan yere bıraktım defteri. İlk kibritte, ellerim titrediği için, yakmayı başaramamıştım. İkinci kibritteyse daha kararlıydım. Sayfalar tutuşmuş, başlarına geleceklerden habersiz, salınarak yanıyorlardı. Karanlık banyonun duvarlarında titreşen alevlerin gölgeleri dolanıyordu. Ateşin kırmızı dili değdikçe büzülüp kavrulan, rengi saman sarısından kömür karasına dönüşen deftere bakıyordum. Büyülenmiş gibiydim. Yanan günlüğüm müydü, yoksa Nurcan mı? İçimin acısından kavrayamıyordum.” (Önsözden)