^#smrgDERGİ İdeal Kent - Kent Araştırmaları Dergisi: Kent Fragmanları - Sayı: 13 Temmuz 2014

Asiye Akgün “Ayrışma-Ayrıştırma Temelli Mekansal Pratiklerin Toplumsal Pratiklerle İlişkisi Üzerine Bir Çalışma” başlıklı makalesiyle ayrışma mekanların temelindeki “ontoloji”yi ele alıyor.

Berk İlke Dündar “Yeşil Siyasal Düşüncenin Varlık ve Meşrûluk Temellerine İlişkin Eleştirel Bir Değerlendirme” başlıklı çalışmasında yeşil siyasal düşünce bağlamında değerlendirilebilecek ‘ideolojik unsurlar' çerçevesinde doğanın kavranış biçimi ve yaşamın sürdürülebilirliği kaygısı şeklindeki felsefî ve düşünsel temellerin eleştirisini yapıyor.

Hakan Olgun ise “‘Dekomodifikasyon'dan ‘Komodifikasyon'a: İsveç Konut Politikasında Neoliberal Eğilimler” başlıklı makalede İsveç'te uygulanan konut politikalarında meydana gelen dönüşümü tarihî bir perspektiften ele alarak İsveç'in, II. Dünya Savaşı'ndan sonra uyguladığı politikalarla konutu bir meta olmaktan büyük ölçüde nasıl çıkardığını ve onu, sosyal refah devletinin en önemli bileşenlerinden biri hâline nasıl getirdiğini ve ardından neoliberal politikalarla piyasanın konut sektörüne etkilerini tartışıyor.

Kentlerin en önemli mekanları olan Kent Meydanı kavramının sosyo-kültürel arka planına ilişkin çalışmasıyla Hasan Taşçı kent meydanıyla kullanıcıları arasındaki ilişkiyi, bir kentsel form olan meydanın biçimi ve onu biçimlendiren öğeler bağlamında ele alıyor.

Asım Mustafa Ayten “6360 Sayılı Yasa Uyarınca Türkiye'de Büyükşehir Belediyesi Yapısı Üzerine Bir Araştırma” başlıklı çalışmasıyla yasanın uygulamadaki durumuna ilişkin değerlendirmeler yaparken Ali Cenap Yoloğlu ise “Planlama Piyasasının İki Yeni Dinamiği: Parçalama ve Tekelleşme” başlıklı çalışmasıyla küçük ölçekli, parçacıl ve plan bütünlüğünü bozan plan değişiklikleri çerçevesinde planlama alanının sorunlarını tartışıyor.

Emel Birer ve Gonca Arık Çalışkan “Mimarlık Eğitiminde Konuşul-a-mayanlar: Politika ve Siyaset” başlıklı çalışmasında şehrin sermaye veya mülk sahibi olmayan kullanıcılarının kent üzerinde söz sahibi olmasına engel olan farklı durumlar karşısında mimarların kent hakkını savunucu rol ve sorumluluklarının mimarlık eğitimine nasıl aktarılabileceğini tartışıyor.

Son olarak Ayşe Nur Şenel Fidangenç “Türkiye'de Kent Müzeleri” başlıklı çalışmasında ise 2000'den günümüze Türkiye'deki kent müzelerine odaklanmakta ve kent müzelerinin politik ve ideolojik olarak yerellik söylemi çerçevesinde nasıl araçsallaştırıldığını incelemektedir.