Eser, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren batı etkisinde değişmeye başlayan edebiyatımızın önde gelen isimlerinden biri olan Ahmet Midhat Efendi'nin Henüz 17 Yaşında adlı romanının Latin harflerine aktarımını içermektedir. Şiir haricinde hikâye, tiyatro, anı, seyahat vb. edebi türlerde pek çok eser veren Ahmet Midhat Efendi'nin en çok roman türünde eser verdiği görülmektedir. Romanlarında tarihi olaylar, aşk, macera, polisiye, fen, ahlak vb. konulara yer veren Ahmet Midhat, Afrika'dan Güney Amerika içlerine, uzak diyarın insanlarından yerli hayatın ayrıntılarına sakin mahallelere kadar pek çok alanı mekân olarak kullanır.
1925 yılından itibaren Çağataycanın bir devamı olarak Türkistan'da, Özbekistan ve Özbekistan'ın dışında 20 milyondan fazla insanın konuştuğu Özbek Türkçesinin yapısının incelendiği eserde, Özbek Türkçesinde yazılmış roman, hikâye ve şiir kitaplarının taranmasından elde edilen malzemelerden yararlanılmıştır. Eser, “Ses”, “Şekil” ve “Cümle Bilgisi” olmak üzere üç ana bölümden meydana gelmektedir. Eserde Latin ve Kiril harfli olarak yazılmış Özbekçe metinlerden birkaç örnek “Metinler” başlığı altında verilmiştir. Eserin sonunda kaynaklara yer verilmiştir.
