^#smrgSAHAF Hayır -

Bir “cinayet'' başka nasıl anlatılır? Sonsuz baharlar düşlemenin anlamı yoktur bu ülkede, sonsuz sonbaharlar da yargı dışıdır aynı nedenle. Umudu ve aşkı örseleyen; imtihanları, içine giremediğimiz, dışına çıkamadığımız yaşantıların günübirlik kaygılarına perçinliyen kaosun da, bir gökkuşağını kucaklama çabasının da adı hayattır üstelik. Bazen, safran sarısı yüzümüzle, kendi üstüne kilitlenmiş uygarlığmızın kıyısında, aysbergin görünen kesimine doğru güvercinler uçururuz gün boyu. Kimi zaman da “ Sıfır çarpı yalnızlıktır/ Toplasalar hepimizi''... Adalet Ağaoğlu okuru güçlü belleğinin sancılı bir köşesine, bir tür esirgemeyle iliştirmiştir bu kırık dökük “ hayat'' bilgilerini. Belki de bu yüzden, yarıdan fazla yaralı bir bilinçle gezinip durduğu öykülerin ve romanların sokak aralarında Prof. Aysel Dereli, Engin, Tezel, Prof. Ömer, Ayşen v.b kişilerle karşılaşması, yadırgatıcı olmaktan ziyade kaygı vericidir. Ölmeye Yatmak ve Bir Düğün Gecesi, hem okur hem de roman kahramanları katında, o günkü konumlarla ne tür bir hesaplaşma öne çıkıyorsa, Hayır , tam da orada bir varoluş alanı ve biçimini oluşturuyor kendine.