^{#smrgKİTABEVİ} Gözyaşları ve Azizler -

Cioran, bir inanç krizinin sonucu olan Gözyaşları ve Azizler'de, insanın derinliklerine, hatta uçurumlarına iniyor ve kendi deyimiyle gözyaşlarının kaynağını araştırıyor. Orada azizler ve azizelerle birlikte Bach'ı, Mozart'ı, Van Gogh'u, Dostoyevski'yi, Rilke'yi, Mevlâna'yı ve Şems'i buluyor. Sonra acının, ölümün, yalnızlığın, şüphenin ve umutsuzluğun doruklarına ulaşıyor yeniden. Belki de bu yüzden, tüm çelişkileri ve aşırılıklarıyla "Cioran'ın en çok Cioran olduğu kitap" olarak tanımlanıyor Gözyaşları ve Azizler.

“Ben hiç ağlamadım çünkü gözyaşlarım düşüncelere dönüştü. Ve düşünceler gözyaşları kadar acı vermez mi,” diye soran Cioran'ın Gözyaşları ve Azizler'ini İsmail Yerguz'un çevirisi ve Cioran'ın yarım asır sonra “acımasızca budadığı” kısımlardan oluşan bir seçki ile birlikte sunuyoruz.

KİTAPTAN
Daha büyük boyutlar atfederek daha çok yabancılaşıyoruz ona. Niçin, onu ilk baştaki gibi tevazusuyla baş başa bırakmadık da bozduk ? Sınırsız bir kibrin etkisinde kalarak çok fazla nitelik yükledik ona. Oysa hiçbir zaman bugünkünden daha az güncel olmamıştır. Onu çok fazla yücelttiğimiz için cezalandırılıyoruz..

Ölümlülerin Tanrı'dan bahsetmelerinin nedeni deliliklerini gizlemek istemeleridir.

Boyun eğmekten daha büyük bir kötülüğü var mıdır aklın?

Sanatçılar dindar olamaz. Sanatçı inanmaz, çünkü buna zamanı yoktur.

Her şey anlamdan yoksun olabilir mi ? Ne zaman göğe baksam, tarih diye bir şeyin olmadığını hatırlayıp kederleniyorum.

...boş bir hayatı nasıl doldurmak istersin ? Kadınlarla mı, kitaplarlar mı yoksa dünyevi hırslarla mı ?

Öldüremediklerimizin cesetleri gömeriz ruhlarımıza. Hepimizin içinde başarısızlığa uğramış bir infazcı yatar.

Din, üzeri örtülmüş bir deliliği istismar eder toplumun yararına. Kiliseler gizli darülacezelerdir. Aşırı heveleri dizginler, aşkınlık zehrinin yasal dozlarını sunar ve böylece dünyanın bir tımarhaneye dönmesinin önüne geçer.

Sizden eylem, kanıt, iş isteniyor ve siz dönüşüme uğramış ağlamalardan başka bir şey vermiyorsunuz.

Ben kan ve beden kokusu olan düşünceleri severim.

Sadece ilahiyle, küfürle, epilepsiyle ilgilenmek.