^#smrgSAHAF Çar Korkunç İvan - 1947

Karanlık bir gecede gökyüzünü seyreden gözler bir âlete ihtiyaç olmadan da binlerce yıldızı görüp, Jüpiter'le Venüs'ü, büyük ve küçük Ayıları, Teraziyi, seyyareleri, sabiteleri seçebildiği gibi mehtap bile sayısız yıldızlrdan bir araya gelen Saman Yolu'nun görünüşüne engel olmaz. Nihayet güneş doğunca gecenin bütün o pırıltıları kayp ve ışıklar bir hiçliğe kalbolur, ay söner, yalnız güneş denen kaynar top sanki ateşlerini yeryüzüne ulaştırmak ister.

Bu hâdise aynen edebiyatta da tekerrür eder. Netekim bu sahada da acemi bir kimsenin görgü vasıtalariyle cihazlanmamış olan gözleri meselâ Şekspîr'in şiirinden fışkıran parlak nurlar karşısında artık İngiliz edebiyat semasında parlamakta olan diğer bazı yıldızların şahane nurlarını seçemez ve bütün bu manzaraya uzaktan bakanlarsa o muazzam şairi gayet geniş, gölgesiz ve pek az tepecikleri olan bir düzlükten tek başına yükselivermiş bir dağ zannederler... (Kitaptan)