^#smrgSAHAF Byelkin'in Öyküleri - 2001

1830 yılının ürünü olan ‘Byelkin'in Öyküleri', yalın bir üslupla yazılmış, gerçekçi, özlü sanat ürünleridir. Bu öykülerde Puşkin, halk insanlarını büyük bir yalınlık, gerçekçilik ve ustalıkla çizmiştir. ‘Menzil Bekçisi' öyküsünde bekçi kızı, ‘Tabutçu'da tabut yapımcısı ve kızları, ‘Köylü Genç Bayan'da hizmetçi kızlar, uşaklar, sevecen bir alaycılık ve duyguyla çizilmiş bütün bu tipler, gerçekçi Rus yazınına örnek oluşturmuşlar; Dostoyevski, Nekrasov, Tolstoy, Çehov v. b. daha sonraki dönemlerin birçok büyük yazarı için tükenmez esin kaynakları olmuşlardır. Bütün bu öyküler ince bir alay, zeka, yalın ve şen bir insan sevgisiyle örülüdür.

1833'te kaleme aldığı ‘Maça Kızı'nda, hedef bu kez Petersburg sosyetesidir. ‘Maça Kızı'nı bir fantezi, trajikomik bir öykü olarak görmek olası. Şöyle niteliyor Dostoyevski, ‘Maça Kızı'nın kahramanını: ‘... Muazzam bir kişilik, Petersburg döneminin (Puşkin'in Petersburg dönemi ürünlerinin - A. B.) alışılmadık bir tipi... Onda bir Napolyon profili ve bir iblis ruhu var...' ‘Mısır Geceleri' yine yüksek sosyete çevrelerine yönelik acı bir alaydır. Modern bir anlatım ve kurgu özellikleri taşıyan öyküsünde Puşkin, dönemin resmi yazın çevrelerine ve baskıcı yöntemine karşı, sanatın özgürlüğü konusunda düşüncesini ustaca yansıtmaktadır. (Arka Kapak'tan)